تحلیل صورتبندی راوی شعر فروغ فرخزاد از اضطراب خانوادۀدنیای مدرن برمبنای نظریۀموری بوون(مقاله کوتاه)

هدف:شاخه هاي هنر از جمله ادبيات هميشه حامل شوق ها و اضطراب هاي بشریست. يكي از اين اضطراب ها تقابل كهنه و نو است كه با برآمدن مدرنيته شدت گرفت. اضطراب مدرنيته به صورت شك، ابهام و تناقضدر ادبيات نمود يافت و شخصيتي شكست خورده، منزوي و متردد، محور روایت های ادبی شد. در ادبیات مذکور، تصویر خانواده  به دلیل تمايز يافتگي افراطی افراد آن، بصورت فضایی ناامن  و خالی از روابط صمیمی در آمد. این وضعیت از اول قرن چهاردهم شمسي به آرامی وارد فضای شعر و داستان فارسي شد، تا هنوز هم کم وبیش ادامه دارد. غرض از اين تحقيق  علاوه بر انعكاس  تجربه تاريخي ايراني، نشان دادن ظرفيت و قابليت متون ادبی بویژه ادبیات فارسی در راستاي كمك رساني به تببين نظريه هاي روان در ماني و مشاوره در تعامل درمانگر و درمان پذير است.

روش:روش تحقيق تلفيقي از نشانه شناسي روايي با نظريه نظامهاي خانوادگي موري بوون است. به همين منظور ابتدا  دلالت های هنری شعر رمزگشايي شده است سپس آن رمزگشايي، در خدمت عناصر تحليلي نظريه موري بوون قرار گرفته است.

 يافته‌ها: شعر فروغ فرخزاد حاوي موضوعات متنوعي مبنی بر اضطراب دنياي مدرن است. يكي از نمونه هاي آشکار انعكاس اضطراب مدرنيته در نهاد خانواده، شعر «دلم براي باغچه مي سوزد» است كه در اوايل دهه چهل به روايت در آمده است.  در این شعر، راوي با استفاده از شخصيت پردازي مستقيم و غير مستقيم، عناصر هويتي ثابت و متغير افراد را كه منجر به جدايي آنها شده است در دو سطح زباني و بصري به تصویر می کشد و خانواده ای مستاصل را معرفی می کند.

نتيجه‌ گيريبا توجه به نظريه نظامهاي خانوادگي موري بوون، نتیجه حاکی از آن است که افراد خانواده با تمامی تمایز یافتگی هویتی به «تفکیک خویشتن» در معنای اصطلاحی نظریه نرسیده اند. از طرفی دیگر قاعده «مثلث ها» که با وارد کردن دیگری سعی می کند اضطراب را کنترل کند، برای هیچ یک از اهالی خانواده اتفاق نیفتاده است به همین دلیل  نظام خانوادگی از هم گسسته و افراد در کنار هم احساس تنهایی می کنند.