مقایسه هیجان خواهی و عملکرد خانواده در افراد مطلقه، در حین طلاق و عادی

هدف: از آنجايي که خانواده پايه گذار بخش مهمي از سرنوشت انسان است و در تعيين سبک و خط مشي و عملکرد فرد در آينده نقش بزرگي دارد، پژوهش حاضر با هدف مقايسه هيجان خواهي و عملکرد خانواده در افراد مطلقه، در حين طلاق و عادي صورت گرفت.

روش:روش پژوهش علي-مقايسه اي بود. جامعه پژوهش افراد مطلقه و در حين طلاق و عادي ساکن استان تهران بودند. نمونه پژوهش 451 نفر از افراد مطلقه و 402 نفر در حين طلاق بودند که با استفاده از نمونه گيري طبقه­اي نسبي با مراجعه به دادگاه هاي مختلف استان تهران انتخاب شدند. سپس 500 نفر از افراد عادي، با استفاده از نمونه گيري خوشه­اي چند مرحله­اي جهت مقايسه با دو گروه همتا شدند. شرکت کنندگان به ابزارهاي سنجش عملکرد خانواده مک مستر و هيجان خواهي آرنت پاسخ دادند. داده هاي گردآوري شده با استفاده از تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) و آزمون تعقيبي شفهمورد تحليل قرار گرفت.

يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد که هيجان خواهي و عملکرد خانواده در افراد مطلقه، در حين طلاق و عادي در تمامي ابعاد در سطح خطاي کمتر از 05/0 تفاوت معناداري دارند. بدين معنا که افراد مطلقه و در حين طلاق نسبت به افراد عادي هيجان­خواهي بيشتري داشتند. همچنين کارکرد خانواده در افراد مطلقه و در حين طلاق از افراد عادي مختل­تر بود.

نتيجه گيري: نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد که افراد مطلقه و در حين طلاق هيجان خواهي بيشتر و عملکرد خانواده پايين‌تري نسبت به افراد عادي دارند. لذا هيجان خواهي بعلت ايجاد شرايط تعارض در بين نظام اجرايي خانواده مي‌تواند در افزايش خطر پذيري به سمت کسب لذت با تکاليف طبيعي زناشويي و خانواده تداخل نمايد.