چکیده مقاله
هدف: پژوهش حاضر به دنبال مقايسه ي اثربخشي درمان شناختي-رفتاري و دارو درماني در درمان مردان مبتلا به انزال زودرس مراجعه کننده به مراکز درماني شهر اهواز بود.
روش: 39 مرد بر اساس مصاحبه ي باليني DSM-TV-TRو بر اساس نمره ي برش ابزار تشخيصي انزال زودرس از بين مردان مراجعه کننده براي درمان اين اختلال انتخاب و به طور تصادفي در سه گروه درمان شناختي-رفتاري، دارو درماني و کنترل جايگزين شدند. داده ها در سه مرحله ي پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با استفاده از ابزار تشخيصي انزال زودرس، پرسششنامه ي کيفيت جنسي-مردان و زمان سنج جمع آوري شدند.
يافته ها: نتايج تحليل کوواريانس تک متغيري نشان داد که در مرحله ي پس آزمون با کنترل پيش آزمون بين گروههاي درماني شناختي-رفتاري، دارو درماني و گروه کنترل در زمان نهفتگي انزال درون واژني و انزال زودرس تفاوت معناداري ديده شد. همچنين در مرحله ي پيگيري با کنترل پيش آزمون بين گروههاي درماني و کنترل در زمان نهفتگي انزال درون واژني و انزال زودرس (به نفع گروه شناختي-رفتاري) تفاوت معناداري ديده شد. اما بين گروه دارو درماني و گروه کنترل تفاوت مشاهده نشد.