مقایسه طرحواره‌های ناسازگار اولیه در مجرمان جنسی و افراد عادی

هدف اين پژوهش مقايسه طرحواره‌های ناسازگار اوليه در مجرمان جنسی و افراد عادی بود. اين پژوهش، مطالعه توصيفی ـ پس‌رويدادی است. از مجرمان جنسی مرد بالای 18 سال شهر تهران که در سال 1388 در زندان‌های رجايی‌شهر و قزل‌حصار به‌سر می‌بردند، 45 مجرم جنسی به شيوۀ نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند. 45 فرد همتا با اين گروه براساس متغيرهای سن، تأهل، سطح تحصيلات و شغل برای گروه گواه انتخاب شدند. از پرسشنامۀ طرحواره‌های ناسازگار اوليۀ SQ-SF (يانگ، اسميت و همکاران، 1995) برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. تحليل تمايزی گام به‌گام نشان داد که چهار طرحوارۀ رهاشدگی، بی‌اعتمادی، وابستگی و آسيب‌پذيری به ترتيب از بيشترين به کمترين توانايی پيش‌بينی عضويت افراد در گروههای مجرم‌ جنسی و غيرمجرم را دارند (001/0 P< ). با استفاده از طرحواره‌های رهاشدگی، بی‌اعتمادی، وابستگی و آسيب‌پذيری می‌توان افراد مجرم جنسی و غيرمجرم را از هم تشخيص داد. بنابراين درمان‌های شناختی ‌ـ رفتاری مجرمان جنسی بايد علاوه بر افکار خودآيند منفی، باورهای بنيادين اوليه را نيز مورد توجه قرار دهند.

واژه‌های كليدي: طرحواره¬های ناسازگار اولیه، جرم¬جنسی، افراد غیرمجرم، تحلیل تشخیصی