اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره‏ای (TA)بر دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی زوجین

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره­ای (TA) بر دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی زوجین بوده است.

روش :پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی، پیش ­آزمون–پس ­آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بوده است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه­ ی زوجین بامشکلات خانوادگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره استان بوشهر در سال1390 بودند که از میان آن­ها تعداد 20 زوج که در آزمون دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی یک انحراف معیار پایین تر از میانگین کسب نموده بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل ) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه آموزش تحلیل ارتباط محاوره­ای به صورت یک جلسه 90 دقیقه‏ ای در هر هفته شرکت داده شدند اما گروه کنترل مداخله­ ای دریافت نکردند. بعد از یک هفته از پایان مداخله از هر دو گروه آزمایش و کنترل، پس­ آزمون در متغیرهای مورد مطالعه به عمل آمد و پس از گذشت یک ماه نیز آزمون پیگیری اجرا گردید. برای تحلیل داده­ های حاصله از روش تحلیل MONCOVA  و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS₁₆استفاده گردید.

يافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0>P)، این نتایج کماکان در دوره پیگیری به طور معنی داری  پایدار بوده ­است.

نتیجه گيري: آموزش تحلیل ارتباط محاوره­ای موجب کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش کیفیت زندگی شده است.