چکیده مقاله
هدف از این پژوهش، بررسی روشها و ابزارهای بکارگیری آموزش مجازی بهمنظور ارتقاء کیفیت آموزش از دیدگاه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده و ارائه زیرساختهای پیشنهادی موردنیاز، میباشد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی اساتید هیات علمی تمام وقت یا پاره وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده شامل36 نفر میباشد. نمونه آماری اساتید به علت محدود بودن آنها برابر با جامعه آماری آنها میباشد. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه محقق ساخته بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج نشان دادند که میان ابزارها و روشهای گوناگون بکارگیری آموزش مجازی با ارتقاء کیفیت آموزش ارتباط معنیدار مثبتی وجود دارد. همچنین یافتهها مشخص کردند که هیچگونه رابطه معنیداری بین متغیرهای سن، جنسیت، رشته، مقطع و سابقه تدریس اساتید با نمره کلی پرسشنامه وجود ندارد. به عنوان نتیجه کلی، پیاده سازی و بکارگیری روشها و ابزارهای آموزش مجازی درکنار فرایند تدریس میتواند به عنوان یک ابزار کار آمد، به اساتید در ارتقاء کیفیت آموزش یاری رساند.