سبک‏ های دلبستگی بزرگسالان به عنوان پیش بینی‏ کننده سبک ‏های حل تعارض زناشویی در بین دبیران متأهل شهر بندر عباس

هدف: اين پژوهش به منظور بررسی رابطۀ بین سبک ‏های دلبستگی بزرگسالان و سبک های حل تعارض زناشویی انجام گرفت.

روش: در این مطالعه روش تحقيق مورد استفاده توصيفي از نوع همبستگي بوده و نمونه آماری این پژوهش شامل 285دبیر مرد و زن متأهل بود که به روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه ‏ای چندمرحله ‏ای انتخاب و به پرسشنامه تجدیدنظرشده تجارب در روابط نزدیک(ECR-R) و پرسشنامه سبک‏های حل تعارض زناشویی(ROCI-II) جواب دادند. از روش آماري توصیفی و رگرسيون گام به گام جهت پاسخگويي به سؤالات تحقيق و تعيين سهم هر كدام از آنها در پيش بيني به کارگیری سبک‏های مختلف حل تعارض استفاده گرديد.

یافته‌ها: نتايج حاصل نشان داد که سبک دلبستگی ایمن بیشترین فراوانی و سبک دلبستگی دل مشغول کمترین فراوانی را در آزمودنی‏های مورد مطالعه داشتند و همچنین از بین سبک‏ های حل تعارض زناشویی مصالحه و یکپارچه‏ سازی بیشترین استفاده را در میان دبیران داشتند. همچنین نتایج بیانگر وجود رابطه معنادار (001/.P<) بین سبک‏ های دلبستگی و سبک ‏های حل تعارض زناشویی بود و سبک ‏های دلبستگی این افراد پیش بینی کننده سبک های حل تعارض زناشویی بودند.

نتیجه‌ گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می‏رسد سبک‏های دلبستگی بزرگسالان تاثیر زیادی در نحوۀ بکارگیری سبک‏های حل تعارض دارند. لذا با تشخیص سبک‏های دلبستگی افراد متأهل می‏توان به آن‏ها در حل تعارضات زناشویی کمک فراوان نمود. نتایج این پژوهش را می‏توان در جلسات آموزشی پیش از ازدواج به منظور آگاه ساختن زوجین از عواقب ازدواج افراد با سبک ‏های دلبستگی مخاطره آمیز و رابطه آنها با سبک‏های حل تعارض منفی در زندگی زناشویی استفاده کرد و همچنین به مشاورین و کارشناسان امر ازدواج و شاغلین دادگاه‏های خانواده کمک کرد تا ویژگی سبک‏های دلبستگی و سبک‏های حل تعارض را در اختلافات و مشکلات زناشویی چه در کار تشخیص و چه در کار درمان به عنوان یک ملاک مهم در نظر بگیرند.