اثربخشی آموزش مهارت‏های تنظیم منابع تکوین خود برکاهش تعارضات زناشویی زنان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت‏های تنظیم منابع تکوین خود برکاهش تعارضات زناشویی زنان انجام گرفت.

روش: روش پژوهش تجربي و از نوع پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری عبارت بود از تمامی زنان متاهل ساکن شرق تهران که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله‌‏ای، و در حجم نمونه 28 نفر، اتنخاب شدند؛ و به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) بود. آزمودنی‏های گروه آزمایش طی هشت جلسه (هر جلسه 120 دقیقه) تحت آموزش مهارت‏های تنظیم منایع تکوین خود قرار گرفتند. در حالیکه گروه گواه هیچ نوع مداخله‏‌ای دریافت ننمود. برای تجزیه و تحلیل داده‏‌ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد.

یافته‏‌ها: نتایج نشان دادبین گروه آزمایش و گواه در کاهش تعارضات زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد.

نتیجه‏‌گیری: آموزش مهارت‏های تنظیم‏ منابع‏ تکوین خود بر کاهش تعارضات زناشویی زنان مؤثر است، و می‏‌تواند در راهبردهای زوج درمانی مورد استفاده مشاوران خانواده قرار گیرد.