كفایت روان سنجی مقیاس شاخص های اختلال نقص توجه جردن

هدف از اين پژوهش تبين کفايت روان سنجي مقياس هاي شاخص اختلال نقص توجه جردن است. جامعه آماري اين پژوهش را کليه دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر شيراز تشکيل مي دادند. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي در دو مرحله نمونه گيري انجام شد. نخستين نمونه اين پژوهش را 1219 دانش آموز (583 دختر و 636 پسر) تشکيل مي دادند که با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي از ميان نواحي چهارگانه شهر شيراز انتخاب شدند و با مقياس تشخيصي اختلال نقص توجه که بر اساس راهنماي آماري و تشخيصي اختلالات رواني که به وسيله پژوهشگر تهيه شده بود، مورد سنجش قرار گرفتند. بر اساس اين آزمون 174 نفر (87 دانش آموز داراي اختلال نقص توجه و 87 دانش آموز بدون اختلال نقص توجه) به عنوان نمونه نهايي انتخاب شدند و شاخص اختلال نقص توجه جردن در مورد آن ها اجرا شد. در اين پژوهش از دو مقياس استفاده شد. 1- پرسشنامه تشخيصي اختلال نقص توجه که بر اساس داده هاي راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني به وسيله پژوهشگر ساخته شد (a=0.96) و 2- شاخص اختلال نقص توجه جردن که شامل دو فرم معلم (33 پرسش) و فرم والدين (39 پرسش) مي باشد. براي بررسي پايايي اين شاخص از ضرايب آلفاي کرونباخ و پايايي تنصيفي و همبستگي بين نظر نمره گذاران يعني معلم و والدين استفاده شد و براي تعيين روايي آزمون ياد شده از شاخص هاي تفاوت گروه عادي و داراي اختلال نقص توجه و همبستگي با پيشرفت تحصيلي (معدل تحصيلي) استفاده شد. نتايج در تمام موارد حاکي از پايايي و روايي مطلوب براي مقياس هاي شاخص اختلال نقص توجه جردن بود. در کل نتايج اين پژوهش حاکي از آن بود که شاخص اختلال نقص توجه داراي پايايي و روايي و قابل استفاده در جامعه ايراني مي باشد