كفایت روان سنجی مقیاس جهت گیری فراشناختی محیط یادگیری

هدف از اين پژوهش، بررسي روايي و پايايي مقياس جهت گيري فراشناختي محيط يادگيري بود. بدين منظور، يک گروه نمونه 213 نفري (107 پسر و 106 دختر) از بين دانش آموزان دبيرستاني به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. اين آزمودني ها به مقياس محيط يادگيري با جهت گيري فراشناختي و پرسشنامه آگاهي فراشناختي پاسخ دادند. جهت برآورد روايي از روش هاي تحليل عوامل و روايي همگرا استفاده گرديد. نتيجه تحليل عامل با روش محورهاي اصلي و چرخش متعامد از نوع واريماکس بيانگر وجود 6 عامل با نام هاي تعامل درون کلاسي، کنترل توزيع شده، مطالبات فراشناختي، حمايت عاطفي، اظهارنظر دانش آموز و حمايت و تشويق معلم بود که 68.53 درصد از واريانس کل را تبيين مي کردند. همبستگي مقياس جهت گيري فراشناختي محيط يادگيري با پرسشنامه آگاهي فراشناختي و هر يک از زيرمقياس هاي مقياس جهت گيري فراشناختي محيط يادگيري با کل مقياس بين 0.31 تا 0.93 دامنه داشته است (p<0.001) که مويد روايي همگراي مطلوب اين مقياس مي باشد. به منظور بررسي اعتبار مقياس از روش هاي بازآزمايي، آلفاي کرونباخ استفاده گرديد. دامنه ضرايب بازآزمايي با فاصله زماني دو هفته بين 0.64 و (p<0.001) 0.88 و دامنه ضرايب آلفاي کرونباخ بين 0.60 تا 0.94 بود. نتيجه اين که مقياس محيط يادگيري با جهت گيري فراشناختي از روايي و اعتبار مطلوبي برخوردار است و مي تواند در موقعيت هاي آموزشي و پژوهشي مورد استفاده قرار گيرد