آزمون نقش واسطه گری باورهای اسنادی برای ادراك كودكان از والدین و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، تبيين واسطه گري باورهاي اسنادي براي ادراک از والدين و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان بود. در اين راستا مدلي سلسله مراتبي ارائه شد که در آن ادراک کودک از والدين به عنوان متغير برون زاد، باورهاي اسنادي به عنوان متغير واسطه اي و پيشرفت تحصيلي به عنوان متغير درون زاد در نظر گرفته شدند. مفروضه اصلي مدل وجود نقش واسطه گري باورهاي اسنادي در رابطه متغير بروزن زاد و درون زاد مدل بود. نمونه پژوهش حاضر 256 دانش آموز پسر و دختر مقطع ابتدايي در پايه پنجم بودند که به شيوه نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي از آموزش و پرورش شهر شيراز انتخاب شدند. به منظور بررسي باورهاي اسنادي از پرسشنامه ادراک کنترل دانش آموز و براي تعيين ادراک کودک از والدين از مقياس ادراک از والدين و براي ارزشيابي پيشرفت تحصيلي از معدل تحصيلي دانش آموزان استفاده شد. روايي و پايايي ابزارهاي مورد نظر احراز گرديد. يافته هاي حاصل از تجزيه و تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه هم زمان نشان داد که تاييد خوداستقلالي توسط مادر هم به صورت مستقيم و هم با واسطه گري باور ظرفيتي تلاش پيش بيني کننده مثبت و معنادار پيشرفت تحصيلي مي باشد. رفتار مراقبه اي مادر پيش بيني کننده منفي باور راهبردي شانس بود و رفتار مراقبه اي پدر پيش بيني کننده مثبت باور راهبردي توانايي بود. همچنين نتايج نشان داد که باور راهبردي شانس به صورت منفي و معنادار و باور ظرفيتي تلاش به صورت مثبت و معنادار پيش بيني کننده پيشرفت تحصيلي بودند. يافته هاي اين پژوهش نشانگر تاييد مدل مورد آزمون بود