چکیده مقاله
آبهای زیرزمینی یکی از مهمترین منابع تأمین آب شرب در تهران هستند. ازآنجا که در سالهای کمآبی ۵۰٪ آب مصرفی تهران از طریق همین آبها تأمین میشود، کیفیت آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق، با بررسی موقعیت چاههای تهران، مناسبترین آنها با درنظر گرفتن نزدیکی به جایگاه های عرضه سوخت انتخاب و در سال ۸۶ نمونهبرداری از آنها انجام شد. با اندازهگیری آلودگیهای آلی آبهای زیرزمینی تهران مشخص شد که غلظت کل کربن آلی (TOC) در تمام چاههای نمونهبرداری شده بیش از حد مجاز و در محدودهی ۶٫۵ تا ۱۲٫۵ میلیگرم در لیتر در تغییر بود. با بررسی آلودگی هیدروکربنی نمونهها مشخص شد که اکثر چاههای مورد آزمایش عاری از این آلودگی هستند. میزان نیترات موجود در چاههای منتخب نیز اندازهگیری و بیشترین مقدار آن در حدود ۱۳۳ میلیگرم در لیتر محاسبه شد. با توجه به هماهنگی بین دادههای TOC، نیترات و نیز بررسی نتایج به دست آمده از دستگاه GC_MS که هیچگونه آلودگی هیدروکربنی را در اکثر نمونهها نشان نمیداد، وجود منبع فاضلابی برای آلودگی آلی آبهای زیرزمینی تهران گزارش داده شد. این در حالی است که در دو نمونهی گرفته شده از مناطق یافتآباد و سیدخندان رفتار متفاوتی مشاهده شد که نشانگر نشت بنزین از مخازن ذخیرهی جایگاههای سوخت بالادست این دو محل است. در نهایت، راهکارهایی بهمنظور کنترل و حذف آلودگی پیشنهاد شده است.