اثربخشی آموزش گروهی شناختی-رفتاری عزت نفس براضطراب اجتماعی وسلامت روان نوجوانان مضطرب اجتماعی

هدف از اين تحقيق مقايسه اثربخشی آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری عزت‌نفس بر اضطراب اجتماعی و سلامت روان دانش‌آموزان پسر مضطرب اجتماعی پايه‌های دوم و سوم دبيرستانی در سال تحصيلی 90ـ1389 بود. اين پژوهش از نوع آزمايشی دو گروهی با پيش‌آزمون و پس‌آزمون است که 240دانش‌آموز پسر با نمونه‌گيری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و پس از اجرای اوليۀ سياهۀ هراس اجتماعی، 30 نفر که دارای بالاترين نمره بودند، به‌طور تصادفی در دو گروه آزمايشی (15 پسر) و گواه (15 پسر) قرار گرفتند . سياهۀ هراس اجتماعی ( SPIN ) (کانور و همکاران، 2000) و پرسشنامۀ سلامت عمومی ( GHQ ) (گلدبرگ و هيلر، 1979) در پيش‌آزمون در مورد همۀ شرکت‌کنندگان اجرا شد. آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری عزت‌نفس در 13 جلسه يک و نيم‌ساعته، هفته‌ای دو بار به گروه آزمايشی آموزش داده شد. تحليل آماری نشان داد، ميانگين نمرات گروه آزمايش در اضطراب اجتماعی پس از دريافت آموزش گروهی عزت‌نفس، در مقايسه با ميانگين نمرات پيش‌آزمون و در مقايسه با گروه گواه، کاهش معناداری داشته است (001/0> P ). همچنين، آزمون من ـ ويتنی تفاوت ميانگين رتبه‌های دو گروه را در همۀ زيرمقياس‌های سلامت روان بجز نشانه‌های جسمانی را در پس‌آزمون معنی‌دار نشان داد (05/0> P ). يافته‌های اين مطالعه نشان داد که آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری عزت‌نفس می‌تواند به‌عنوان روشی معنی‌دار و مؤثر برای افزايش سلامت روان و کاهش اضطراب اجتماعی در نظر گرفته شود.

واژه‌های كليدي: آموزش عزت نفس، اضطراب اجتماعی، سلامت روان