چکیده مقاله
این نوشتار برمبنای مدل پویای مشایخی که در سال ۱۹۷۸ برای بررسی سیستم اقتصادی − اجتماعی ایران ساخته شده بود، به ایجاد یک مدل سیستم دینامیک اقتصاد − انرژی می‌پردازد. بخش انرژی در مدل حاضر شامل هشت زیربخش است که تعاملات آن‌ها با زیربخش‌های مدل مشایخی یک سیستم بازخور قدرتمند برای تجزیه و تحلیل کل سیستم اقتصاد ـ انرژی ایران ارایه می‌کند. نتایج نوشتار نشان می‌دهد که ایجاد بهبود در رفتار سیستم، نیازمند اجرای همزمان این سیاست‌ها است : ۱( تخصیص سهم بیش‌تری از گاز تولید شده در داخل برای تزریق به چاه‌های نفت، ۲( صرفه‌جویی در مصرف داخلی انرژی و محدود کردن واردات آن، ۳(افزایش سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی توزیع و مصرف گاز طبیعی به‌منظور افزایش سهم بازار داخلی آن نسبت به حامل‌های دیگر انرژی، ۴( تلاش در جهت بهبود روابط سیاسی بین‌المللی ایران.