چکیده مقاله
در این نوشتار به‌منظور افزایش نرخ تولید در خطوط تولید نامطمئن (امکان خرابی ماشین‌آلات وجود دارد)، مدل‌سازی مسئله‌ی تعیین تعداد ماشین‌ها و بافرهای بین ماشین‌ها بررسی، و یک متدولوژی برای حل مسئله ارائه می‌شود. هدف از این مطالعه بیشینه‌سازی نرخ تولید با کم‌ترین هزینه‌ی افزایش ماشین‌آلات و کم‌ترین مقدار بافرهای میان ایستگاه‌هاست. متدولوژی
پیشنهادی این مطالعه برخلاف تحقیقات پیشین با رویکردی واقع‌بینانه‌تر به خطوط تولید، فرض می‌کند که زمان پردازش ماشین‌آلات، نرخ خرابی و تعمیر ماشین‌آلات به‌صورت زمان‌های تصادفی بوده و می‌توانند از هر تابع توزیعی تبعیت کنند. به‌منظور بهینه‌سازی (نزدیک بهینه) تعداد ماشین‌آلات و بافرها از تکنیک‌های شبیه‌سازی، طراحی آزمایش‌ها، متدولوژی سطح پاسخ، الگوریتم ژنتیک و جست‌وجوی خطی بهره می‌برد.