چکیده مقاله
در این پژوهش سطح آمادگی کسبوکار الکترونیکی در میان شرکتهای کوچک و متوسط صنعتی و میزان توانمندی آنها برای حضور در بازارهای اینترنتی ارزیابی شده است. روش تحقیق از نوع علّی مقایسهیی است. جامعهی آماری پژوهش از انتخاب ۱۵۶ شرکت از شرکتهای کوچک و متوسط در استانهای غرب کشور شکل گرفته است. در این مطالعه شرکتهایی که میزان آمادگی الکترونیکیشان در سطح وبسایت مبادلاتی پویا به بالاتر قرار داشته در یک گروه، و آن دسته از شرکتهایی که آمادگی لازم را نداشتند در گروه بعدی جای گرفتهاند. براساس نتایج حاصله، سهم متغیرهای زیرساخت فنّاوری کسبوکار، عوامل انسانی، عوامل
مربوط به مشتریان و میزان کیفیت ارتباطات سازمانی در افزایش آمادگی بهترتیب
معادل ۰٫۷۷، ۰٫۶۴، ۰٫۴۵ و ۰٫۵۷ به دست آمد. در میان متغیرهای فرعی نیز زیرساخت فنی
بیشترین تأثیر را داشته است.