چکیده مقاله
هدف از اين پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مؤلفههای سرسختی روانشناختی بر کيفيت زندگی دانشجويان دختر تربيت معلم حضرت فاطمه زهرا(س) اهواز بود. طرح پژوهش حاضر از نوع شبهآزمايشی با پيشآزمون، پسآزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ دانشجويان دختر تربيت معلم حضرت فاطمه زهرا(س) اهواز و نمونۀ اين پژوهش شامل60 نفر از دانشجويان اين جامعه بودند که به روش داوطلبانه شرکت کردند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامۀ26 سؤالی کيفيت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1994) بود.گروه آزمايش 9 جلسۀ90 دقيقهای آموزش سرسختی روانشناختی را دريافت کردند. اما گروه گواه مداخلهای دريافت نکرد. پس از اتمام برنامۀ آموزشی از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد؛ سپس آزمون پيگيری (يک ماه پس از اجرای پسآزمون) به عمل آمد. نتايج تحليل کواريانس چندمتغيری آشکار ساخت که ميانگين گروه آزمايش در پسآزمون و پيگيری بيشتر بود و ميان گروه آزمايش و گواه از لحاظ کيفيت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد ( 0001/0 P < ) . بهطور کلی، آموزش سرسختی روانشناختی بر بهبود کيفيت زندگی دانشجويان در پسآزمون و پيگيری مؤثر بوده است.
واژههای كليدي: سرسختي روانشناختي، كيفيت زندگي، دانشجویان دختر