نقش واسطه گری خودكارآمدی برای سبك های یادگیری و انگیزش پیشرفت دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرستان ابركوه سال تحصیلی 89 - 88

هدف از پژوهش حاضر تبيين نقش واسطه گري خودکارآمدي بين متغيرهاي سبک هاي يادگيري و انگيزش پيشرفت بود. جامعه آماري کليه دختران دبيرستاني شهرستان ابرکوه را در بر گرفت. نمونه آماري شامل 200 دانش آموز دختر رشته انساني بود. روش نمونه گيري مورد استفاده در اين پژوهش خوشه اي چند مرحله اي بود. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه انگيزش پيشرفت و پرسشنامه خودکارآمدي و پرسشنامه سبک هاي يادگيري مي باشد. داده ها به شيوه آماري تحليل مسير مورد تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل حاکي از آن بود که خودکارآمدي نقش واسطه گري معناداري براي متغير سبک هاي يادگيري همگرا و واگرا و متغير انگيزش پيشرفت ايفا مي کند و سبک هاي يادگيري جذب کننده و انطباق يابنده با خودکارامدي و انگيزش پيشرفت رابطه معناداري ندارد