رویکردی شبه آزمایشی به نقش عدالت سازمانی بررفتار خروج، غفلت و اعتراض پرخاشگرانه در کارکنان مجتمع مس شهربابک

اين پژوهش با هدف بررسی نقش عدالت سازمانی بر رفتار خروج، غفلت و اعتراض پرخاشگرانه اجرا شد. جامعۀ آماری پژوهش، کارکنان مجتمع مس ميدوک (شهربابک) در زمستان 1390 به تعداد 1092 نفر بود. نمونۀ پژوهش شامل 300 نفر از کارکنان اين سازمان بود که با استفاده از نمونه‌گيری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل، شش سناريو برای دستکاری ادراک عدالت (ون يپرن، هاگدوم و زويرز پستما، 2000) و پرسشنامۀ 13 سؤالی رفتارهای مخرب (ون يپرن و همکاران، 2000) بود. داده‌ها از طريق تحليل واريانس چندمتغيری ( MANOVA ) تحليل شد. يافته‌ها نشان داد که بين ميانگين رفتار خروج از سازمان در گروه بی‌عدالتی توزيعی و گروه بی‌عدالتی تعاملی، گروه بی‌عدالتی توزيعی و گروه عدالت تعاملی،گروه عدالت توزيعی وگروه عدالت تعاملی،گروه بی‌عدالتی رويه‌ای و گروه عدالت توزيعی، گروه بی‌عدالتی توزيعی و گروه عدالت تعاملی تفاوت معناداری وجود دارد (05 / 0 P< )، همچنين، بين ميانگين رفتار غفلت و اعتراض پرخاشگرانۀ کارکنان در گروه بی‌عدالتی رويه‌ای و گروه بی‌عدالتی توزيعی، گروه عدالت رويه‌ای و گروه بی‌عدالتی توزيعی، گروه بی‌عدالتی توزيعی و گروه عدالت تعاملی، گروه عدالت تعاملی و گروه بی‌عدالتی توزيعی و گروه بی‌عدالتی تعاملی و گروه عدالت تعاملی نيز تفاوت معنادار وجود دارد (05/0 P< ).

واژه‌های كليدي: عدالت سازمانی، خروج، غفلت و اعتراض پرخاشگرانه