تاثیر آموزش خانواده بر تغییر گونه شناسی خانواده در مدل بافت نگر فرایند و محتوای خانواده

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تاثير آموزش خانواده بر گونه شناختي خانواده هاي داراي کودک عقب مانده ذهني بود. در اين پژوهش از روش آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل و گمارش تصادفي استفاده شد. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي، 30 نفر از والدين دانش آموزان عقب مانده ذهني انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه به شيوه تصادفي گماشته شدند. قبل از هر اقدام، هر دو گروه مورد پيش آزمون به وسيله مقياس خودگزارشي فرايند و محتوا قرار گرفتند و بدينوسيله وضعيت گونه شناسي خانواده شرکت کنندگان مشخص گرديد. سپس گروه آزمايش در اين مطالعه به مدت 10 جلسه 2 ساعته بر اساس مولفه هاي مدل بافت نگر فرايند و محتواي خانواده مورد آموزش قرار گرفتند. پس از آموزش، پس آزمون در مورد هر دو گروه کنترل و آزمايش به عمل آمد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد خانواده هايي که در معرض برنامه آموزش قرار گرفتند، پس از اتمام برنامه از وضعيت گونه شناسي خانوادگي بهتري برخوردار شده بودند. اين مطالعه همچنين نشان داد که تدبير مورد استفاده در اين مطالعه داراي اثربخشي مناسبي براي آموزش خانواده مي باشد. در مجموع اين مطالعه ويژگي تجويزي مدل بافت نگر فرايند و محتواي خانواده را مورد تاييد قرار داد