رابطه بین هوش هیجانی و مكانیسم های دفاعی در بین زوج های در آستانه طلاق و عادی

هدف از پژوهش حاضر، تبيين رابطه هوش هيجاني و مکانيسم هاي دفاعي زوج ها در آستانه طلاق و عادي بود. روش پژوهش به کار برده شده در اين تحقيق، روش همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش را کليه زوج هاي در آستانه طلاق و عادي شهر اصفهان در سال 90 - 1389 تشکيل مي دادند که تعداد 100 نفر (50 زوج عادي و 50 زوج در آستانه طلاق) به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش را دو پرسشنامه هوش هيجاني بار - ان و پرسشنامه سبک هاي دفاعي تشکيل دادند. داده هاي به دست آمده با استفاده از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و ضريب رگرسيون چندگانه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد که ميان هوش هيجاني و مکانيسم هاي دفاعي زوج هاي در آستانه طلاق رابطه معناداري وجود دارد (P<0.05) اما ميان هوش هيجاني و مکانيسم هاي دفاعي زوج هاي عادي رابطه معناداري به دست نيامد. بنابراين زوج هاي در آستانه طلاق چون از توان عاطفي پايين تري برخوردارند بيشتر تنيدگي حس مي کنند و لذا از مکانيسم هاي دفاعي بيشتر از زوج هاي عادي استفاده مي نمايند؛ در حالي که زوج هاي عادي به دليل توان عاطفي بالا ميزان به کارگيري مکانيسم هاي دفاعي کمتر از زوج هاي در آستانه طلاق بود. در حقيقت هوش هيجاني بالاتر به فرد اين امکان را مي دهد که در حيطه ناهشيار بهتر بتواند به مديريت، شناخت، تنظيم و ارزيابي هيجان ها بپردازد.