بررسی نقش واسطه ای تنظیم شناختی هیجان در رابطه میان والدگری و سازگاری تحصیلی در دانشجویان

هدف از اين مطالعه تبيين نقش واسطه گري تنظيم شناختي هيجان در رابطه بين والدگري و سازگاري تحصيلي در دانشجويان بود. بدين منظور يک گروه 400 نفري از دانشجويان دانشگاه شيراز (شامل 233 دختر و 167 پسر) به شيوه خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از سه مقياس پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان، پرسشنامه سبک والدگري آلاباما و پرسشنامه سازگاري تحصيلي دانشجويان استفاده گرديد. به منظور تحليل داده ها، از روش آماري رگرسيون چندگانه، با بکارگيري روش مراحل بارون و کني (1986) استفاده شد. نتايج اين تحليل حاکي از تاييد نقش واسطه گري تنظيم شناختي هيجان بود. نتايج اين مطالعه نشان داد که والدگري کارآمد موجب افزايش استفاده از استراتژي هاي مثبت تنظيم شناختي هيجان جهت سازگاري تحصيلي در دانشجويان مي شود و استراتژي هاي مثبت تنظيم شناختي هيجان در بين سبک هاي والدگري و سازگاري تحصيلي نقش واسطه اي ايفا مي کنند