چکیده مقاله
اين پژوهش با هدف تعيين رابطه راهبردهای مقابلهای و خودکارآمدی با گرايش به سوء مصرف مواد در دانشجويان اجرا شد. جامعه آماری اين پژوهش کليه دانشجويان دانشگاه تبريز در سال تحصيلی 91-1390 بودند که از ميان آنها 300 نفر (150 دختر و 150 پسر) از رشته های تحصيلی مختلف به روش نمونهگيری تصادفی خوشهای انتخاب و با مقياس راهبردهای مقابلهای (اندلر و پارکر، 1990)، پرسشنامه خودکارآمدی (شرر و مادوکس، 1982) و مقياس پذيرش اعتياد (ويد و همکاران، 1992) مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور پيشبينی سهم گرايش به سوء مصرف مواد دادهها با استفاده از روش رگرسيون چند متغيره به شيوه همزمان و با استفاده از نرم افزار SPSS16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل رگرسيون چند متغيری نشان داد که ترکيب خطی راهبرد مقابلهای مسألهمدار، راهبرد مقابلهای هيجانمدار و خودکارآمدی توان پيشبينی گرايش به مصرف مواد را دارند (001/0 >P).
واژه‌های كليدي: راهبردهاي مقابله ای، خودكارآمدي، گرایش به مصرف مواد