اثربخشی مداخله شناختی رفتاری مدیریت استرس بر كیفیت زندگی و راهبردهای مقابله ای در زنان مبتلا به سرطان پستان

هدف پژوهش بررسي اثربخشي مداخله شناختي رفتاري مديريت استرس بر کيفيت زندگي و راهبردهاي مقابله اي در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون، گروه گواه و پيگيري بود. از بين بيماران دچار سرطان پستان مراجعه کننده به مراکز آنکولوژي که واجد شرايط ورود به پژوهش بودند، 30 نفر انتخاب و در دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه جايگزين شدند. گروه آزمايش 10 جلسه 90 دقيقه اي طي 10 هفته در درمان مديريت استرس شناختي رفتاري شرکت داشتند و در گروه گواه مداخلات روانشناختي صورت نگرفت. ابزارهاي پژوهش شامل ويراست سوم پرسشنامه کيفيت زندگي سازمان پژوهش هاي اروپايي (آرنسون، 1987) و همچنين پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي لازاروس و فولکمن بود. نتايج حاکي از بهبودي و تفاوت معني دار گروه آزمايش در تمامي ابعاد مقياس هاي کيفيت زندگي و راهبردهاي مقابله در مقايسه با گروه گواه بود. پيگيري بعد از 2 ماه، نتايج به دست آمده در دو گروه را تاييد کرد. در پايان نتيجه گيري مي شود که مداخله شناختي رفتاري مديريت استرس باعث بهبود کيفيت زندگي و راهبردهاي مقابله اي بيماران دچار سرطان پستان مي شود