ارائه الگوی علی كیفیت محیط دانشگاه، انسجام تحصیلی و اجتماعی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان

هدف کلي از انجام اين پژوهش ارائه الگوي علي کيفيت محيط دانشگاه، انسجام تحصيلي و اجتماعي و فرسودگي تحصيلي دانشجويان در دانشگاه شيراز بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، دانشجويان دانشگاه شيراز در سال تحصيلي 91-92 بوده که با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي مرحله اي، 289 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش شامل پرسشنامه ارتباطات دانشگاه و دانشکده، پرسشنامه فرسودگي تحصيلي، پرسشنامه انسجام تحصيلي و زيرمقياس انسجام اجتماعي از پرسشنامه تجارب دانشجويان دانشکده بود. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد که کيفيت محيط دانشگاه پيش بيني کننده منفي و معنادار فرسودگي تحصيلي و همچنين پيش بيني کننده مثبت و معنادار انسجام تحصيلي و اجتماعي دانشجويان مي باشد. انسجام تحصيلي و اجتماعي با کنترل کيفيت محيط دانشگاه، پيش بيني کننده منفي و معنادار فرسودگي تحصيلي دانشجويان مي باشد. انسجام تحصيلي و اجتماعي نقش واسطه اي در ارتباط بين کيفيت محيط دانشگاه و فرسودگي تحصيلي دانشجويان دارد. بر اين اساس مي توان گفت که محيط دانشگاه نمي تواند به طور مستقيم موجب فرسودگي دانشجويان گردد. زماني که کيفيت محيط دانشگاه در جنبه هاي مختلف به نحو احسن حفظ شود، زمينه ايجاد انسجام در دانشجو فراهم مي گردد. بر اساس نتايج فوق، الگوي علي مورد نظر تاييد گرديد.