رابطه علی ویژگی های شخصیت با فرسودگی تحصیلی با میانجی گری خودكارآمدی تحصیلی و تنیدگی تحصیلی ادراك شده در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه علي ويژگي هاي شخصيت با فرسودگي تحصيلي با ميانجي گري خودکارآمدي تحصيلي و تنيدگي تحصيلي ادراک شده در دانشجويان دختر و پسر کارشناسي ارشد دانشگاه شهيد چمران اهواز بود. شرکت کنندگان در اين پژوهش 280 نفر از دانشجويان در سال تحصيلي 1393-1392 بودند که به روش تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزار هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه شخصيتي نئو- فرم کوتاه (NEO-FFI)، پرسشنامه تنيدگي تحصيلي ادراک شده، پرسشنامه فرسودگي تحصيلي و مقياس کارآمدي تحصيلي بود. ارزيابي الگوي پيشنهادي با استفاده از روش تحليل مسير انجام گرفت. جهت آزمون روابط غيرمستقيم از روش بوت استراپ (نرم افزارAMOS-21 ) استفاده شد. بر اساس نتايج اين پژوهش، تمام مسيرها از لحاظ آماري معني دار بودند. همچنين نتايج نشان داد که مسير هاي غيرمستقيم برون گرايي، وظيفه شناسي، باز بودن به تجربه و روان رنجوخويي از طريق خودکارآمدي تحصيلي روي فرسودگي تحصيلي معني دار بود. به علاوه تمام مسير هاي غير مستقيم برون گرايي، وظيفه شناسي، باز بودن به تجربه و روان رنجور خويي از طريق تنيدگي تحصيلي ادراک شده روي فرسودگي تحصيلي معني دار بود.