اثربخشی امید درمانی گروهی در كاهش پریشانی روان شناختی زنان دچار سرطان پستان

هدف: پژوهش حاضر تعيين ميزان اثر بخشي اميد درماني گروهي بر کاهش پريشاني زنان دچار سرطان پستان بود. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و گروه گواه و جامعه آماري زنان دچار سرطان پستان مرکز تحقيقات سرطان بيمارستان شهداي تجريش در سال 1392 بود. از ميان آنها 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. ابزار پژوهش آزمون پريشاني کي 10 کسلر، پارکر، کوپ، اپستاين، گرورر و همکاران (2002) بود که در مورد هر دو گروه در مرحله پيش آزمون، پس آزمون و 3 ماه بعد در مرحله پيگيري و برنامه اميد درماني طي 8 جلسه، هر جلسه 90 دقيقه، هفتهاي يکبار درمورد گروه آزمايش اجرا و براي تحليل داده ها از تحليل کوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد اميد درماني گروهي پريشاني زنان دچار سرطان پستان را کاهش داده و اين تاثير پس از 3 ماه در مرحله پيگيري پايدار مانده است. نتيجه گيري: چون راهبردهاي گروه درماني مبتني بر اميد سبب کاهش پريشاني زنان دچار سرطان پستان ميشود، بنابراين مي توان از اين روش در مراکز آنکولوژي به عنوان درمان تکميلي در کنار درمان هاي پزشکي سود جست