چکیده مقاله
یکی از مهمترین حوزههای کلیدی در زنجیره تأمین، مدیریت و کنترل فعالیت‌هایى نظیر تهیه مواد، برنامهریزى تولید و کنترل موجودى و عرضه کالاست. با برنامهریزیهایی که در این حوزه انجام میگیرد، میتوان مشخص نمود از هر محصول چه تعداد و چه زمانی تولید کرد. تولیدکنندگان برای تولید محصولات اولویتهایی را مدنظر دارند که میتواند بر اساس ظرفیت خطوط، میزان منابع انسانی و... تعیین شود. علاوه بر این اولویتهایی نیز بر اساس خرید محصولات مختلف مدنظر مشتریان میباشد. در نتیجه تعیین میزان تولید هر محصول با توجه به اولویت مد نظر مشتری و ظرفیت خطوط از اهمیت خاصی برخوردار میباشد. از سوی دیگر به دلیل ماهیت غیرقطعی دادهها در دنیای واقعی تولید، رویکرد منطق فازی در مورد ظرفیت، زمان پردازش و سود قابل استفاده است. لذا در این مقاله سعی شده است با استفاده از تئوری محدودیتهای اصلاح شده فازی و اولویتهای مدنظر مشتریان، ترکیب تولیدی مشخص شود که به کمک آن، تعادلی میان اولویتهای تولیدکننده و مشتریان برقرار گردد. روش پیشنهادی به کمک مثال عددی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشاندهنده کارایی این روش در مسائل دنیای واقعی میباشد.