اثربخشی آموزش «برنامه سیستماتیك ارتباط زوجین» بر افزایش رضایت زناشویی زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي برنامه سيستماتيک ارتباط زوجين بر افزايش رضايت زناشويي زنان انجام گرفت. پژوهش از نوع آزمايشي با پيش آزمون-پس آزمون وگروه کنترل بود. جامعه آماري شامل 88 نفر از زناني بود که در 4 ماه نخست سال 1392 به مرکز مشاوره کانون زنان استانداري کرمانشاه مراجعه کرده و در پرسشنامه اينريچ نمره کمتر از 152 کسب کرده بودند. از اين تعداد 20 نفر به صورت تصادفي انتخاب شده و در 2 گروه آزمايشي و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمايشي همراه همسرانشان در 10 جلسه آموزش برنامه سيستماتيک ارتباط زوجين شرکت کرد و گروه کنترل مداخله اي را دريافت نکرد. يک هفته پس از اتمام جلسات از گروه گواه و آزمايش پس آزمون به عمل آمد و 2 ماه بعد از پس آزمون، آزمون پيگيري انجام شد. نتايج به کمک نرم افزار SPSS به روش تحليل کواريانس چند متغيره مورد تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل کواريانس نشان داد که مداخله توانسته است رضايت زناشويي و زير مقياس هاي آن را به طور معناداري افزاش دهد (p<0.05) و تاثيرآموزش ها پس از پيگيري با فاصله زماني 2 ماه نيز پايدار بود. مي توان نتيجه گرفت آموزش برنامه سيستماتيک ارتباط زوجين در ارتقاي رضايت زناشويي زنان نقش موثري دارد