تأثیر معنادرمانی به شیوه گروهی بر افسردگی و امید در دانشجویان

اين پژوهش با هدف بررسی تأثير معنادرمانی گروهی بر افسردگی و اميد در دانشجويان اجرا شد. پژوهش، مطالعه نيمه تجربی، پيش آزمون- پس آزمون- پيگيری با گروه گواه و جامعه آماری شامل دانشجويان کارشناسی دانشگاه شهيد چمران اهواز در سال 1387 بودند که از ميان آنان 40 نفر با نمرات افسردگی بالا در پرسشنامه افسردگی بک (1972) و اميد پايين در مقياس اميد ميلر (1988) به شيوه نمونه‌گيری چندمرحله‌ای انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمايش (20نفر) و گواه (20نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش در 10 جلسه معنادرمانی گروهی شرکت کرد. سپس، پس ‌آزمون و پيگيری يک ماهه روی هر دو گروه آزمايش و گواه اجرا گرديد. نتايج تحليل کواريانس نشان داد بين ميانگين نمره‌های پس آزمون و پيگيری گروه آزمايش و گواه تفاوت معنی داری وجود داشت به اين معنا که در گروه آزمايش ميانگين افسردگی در کمتر و ميانگين اميد بيشتر بود (001 / 0 p< ).

واژه‌های كليدي: معنادرمانی گروهی، افسردگی، امید، دانشجویان دانشگاه