بررسی ساختار عاملی تأییدی، اعتبار و روایی مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان ایشنباخ (YSR): دوقلوهای همسان و ناهمسان

چکيده مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی، اعتبار و روايی مقياس مشکلات رفتاری ايشنباخYSR در نوجوانان دختر و پسر 18-11 ساله دو قلوی همسان و ناهمسان بود. روش: بدين منظور 236 جفت دوقلو (266 دوقلوی همسان و 206 دوقلوی ناهمسان شامل 259 دختر و 213 پسر) از طريق فراخوان انجمن دوقلوهای ايران با نمونه گيری تصادفی ساده انتخاب شدند و مقياسYSR را تکميل کردند. جهت بررسی ساختار عاملی تاييدی اين نمونه از روش برآورد کمترين مقدار مجذورات وزن دار(WLS) با استفاده از بسته های سوال اجرا شد و برای ارزيابی کفايت برازش مدل با داده ها از شاخص های NNFI، RMR، RMSEA، CFI، AGFI، GFI، ECVI، X2، X2/df، 2 استفاده گرديد. يافته ها: يافته های پژوهشی حاکی از آن بود که مدل هشت عاملی متمايل مقياس YSR با داده ها برازش رضايت بخش دارد. اعتبار آزمون به طور مجزا برای دو قلوهای همسان و ناهمسان و دختر و پسر به روش آلفای کرونباخ، بازآزمائی و همسانی بين ارزيابی کنندگان محاسبه شد. ضرايب به دست آمده برای اعتبار مقياس رضايت بخش بودند. برای بررسی روائی آزمون از روائی وابسته به سازه با پرسشنامه شخصيتی نوجوانان آيسنک (JEPQ) استفاده گرديد. ضرايب همبستگی خرده مقياسهای دو آزمون، روايی وابسته به سازه مقياس خود گزارشی مشکلات رفتاری ايشنباخYSR را تاييد کردند. نتيجه گيری: نتايج حاکی از آن بود که ساختار عاملی تاييدی و اعتبار و روايی اين ابزار برای کاربردهای پژوهشی و تشخيص های بالينی در حد قابل قبول است.