چکیده مقاله
پژوهش پیش رو بهدنبال مطالعۀ نقش مدیریت ارتباط با شهروند در ارتقای مشارکت عمومی، پاسخگویی عمومی و شفافیت است. ضرورت ارتباط مداوم بین دولت و شهروندان از طریق سیستمهایی چون دولت الکترونیک، بهطور بالقوه بسیاری از موانع و چالشهای ارتباطی را کاهش دادهاند. از این رو، برخی معتقدند که سیستم مدیریت ارتباط با شهروند با ارتقای مشارکت شهروندان، بهطور بالقوه سبب تقویت کارکردهای پاسخگویی و شفافیت میشوند. به همین دلیل، این پژوهش با هدف شناسایی تأثیر مدیریت ارتباط با شهروند بر افزایش مشارکت عمومی، پاسخگویی عمومی و همچنین شفافیت سازمانهای دولتی در منطقۀ 3 شهر تهران انجام شده است. روش پژوهش مورد استفاده توصیفی ـ همبستگی و بهطور مشخص، مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. بر این اساس، مدل ساختاری از چگونگی روابط میان این چهار متغیر در نرم‌افزار لیزرل اجرا شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بین این چهار متغیر رابطۀ معناداری وجود داشته و مشارکت عمومی نقش میانجی را ایفا میکند.