اثر بخشی مدیریت شناختی رفتاری استرس بر بهزیستی ذهنی زنان نابارور

چکيده مقدمه: ناباروری يک رويداد منفی بسيار مهم زندگی است که تأثيرات مخربی روی بهزيستی ذهنی زنان و مردان نابارور می‌گذارد. هدف اين پژوهش بررسی تأثير مديريت استرس به شيوه‌ی شناختی رفتاری بر ميزان بهزيستی ذهنی زنان نابارور مراجعه کننده به کلينيک‌های زنان و نازايی شهر يزد بود. روش: پژوهش حاضر يک مطالعه نيمه تجربی با پيش‌آزمون و پس‌آزمون در دو گروه کنترل و پيگيری است. جامعه آماری آن زنان ناباروری بودند که در تابستان 1388به کلينيک‌های زنان و نازايی شهر يزد مراجعه کرده بودند. 24 زن نابارور با بهره‌گيری از روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمايش (12 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه درمان به مدت 10 جلسه‌ی هفتگی تحت مداخله‌ی مديريت استرس به شيوه‌ی شناختی رفتاری قرار گرفتند. گرد آوری داده‌ها به کمک پرسشنامه سلامت ذهن و پرسشنامه ويژگی‌های جمعيت شناختی انجام شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد که ميانگين نمرات بهزيستی ذهنی در گروه آزمايش افزايش معنی‌داری هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پيگيری داشته است. نتيجه‌گيری: نتايج پژوهش حاکی از اثربخشی درمان مديريت استرس به شيوه‌ی شناختی رفتاری در بهبود بهزيستی ذهنی زنان نابارور می‌باشد. با توجه به کاهش بهزيستی ذهنی در زنان نابارور و مؤثر بودن مداخله روانی بايد توجه جدی به درمان‌های روان‌شناختی در اين گروه بيماران شود.