عملکرد افراد مبتلا به چاقی در کارکردهای اجرایی (بازداری)

مقدمه: پژوهش حاضر، با هدف بررسی عملکرد افراد چاق و بيماران چاق درمان شده در کارکردهای اجرايی انجام شد. روش: در اين مطالعه سه گروه، شامل گروه چاق (30 نفر با BMI مساوی يا بزرگترkg/m2 30)، گروه درمان شده (30 نفر که از طريق رژيم غذايی وزن خود را کاهش داده‌اند)، 30 نفر افراد عادی (بدون داشتن سابقه چاقی و يا هر گونه مشکلات روان‌پزشکی)، شرکت کردند. همه شرکت کنندگان، زن بوده و از سطح شهر تهران انتخاب شدند. سه گروه از نظر سن و ميزان تحصيلات همتا شدند. ابزار پژوهش شامل سياهه افسردگی بک، سياهه اضطراب حالت- صفت اسپيلبرگر، آزمون دسته‌بندی کارت‌های ويسکانسين و تکليف استروپ بود. يافته‌ها: نتايج نشان داد که در آزمون دسته‌بندی کارت‌های ويسکانسين، گروه چاق و گروه درمان شده در مقايسه با گروه بهنجار، دارای عملکرد ضعيف‌تری بودند. در تکليف استروپ نيز، گروه چاق و درمان شده نسبت به گروه بهنجار، ضعيف‌تر عمل کردند. نتيجه‌گيری: نتايج اين پژوهش با يافته‌های قبلی همخوانی دارد و نشان می‌دهد افراد مبتلا به چاقی، از مشکلات شناختی آشکاری رنج می‌برند.