مقایسه تأثیر روشهای درمان رفتاری ـ شناختی و رفتاری ـ فراشناختی در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواس ـ اجبار

مقدمه: هدف اين پژوهش بررسی ميزان اثربخشی درمان شناختی و فراشناختی در درمان بيماران مبتلا به اختلال وسواس- اجبار بوده است. روش: روش اين پژوهش شبه آزمايشی بود و در آن از طرح پيش آزمون- پس آزمون استفاده شده است. گروه‌های آزمايشی شامل دو گروه رفتاری- شناختی (18n=) و رفتاری- فراشناختی (11n=) بودند. مداخله‌های رفتاری- شناختی و رفتاری- فراشناختی روی دو گروه آزمايشی انجام و سپس بيماران توسط پرسشنامه وسواس فکری- عملی مادزلی (MOCI) مورد ارزيابی قرار گرفتند. يافته‌ها: اندازه اثر درمان رفتاری- شناختی برابر 6/1 و اندازه اثر درمان رفتاری- فراشناختی برابر 4/1 به دست آمد که نشان دهنده ميزان تأثير زياد درمانی هر دو گروه است. اما در مقايسه نتايج دو گروه با روش تحليل کواريانس تفاوت معنی‌داری به دست نيامد. نتيجه گيری: مطابق يافته‌های اين پژوهش تمرکز درمان روی تحريفات شناختی و باورهای فراشناخت هر دو منجر به کاهش علائم وسواس- اجبار در بيماران OCD می‌شود و ميزان تأثير دو روش رفتاری- شناختی و رفتاری- فراشناختی تفاوت معنی‌داری با يکديگر ندارد.