مقیاس احترام به خود جمعی کراکر و لاتنن

مطابق نظریه هویت اجتماعی، مفهوم خود دو جنبه متفاوت دارد، یکی هویت فردی که مشتمل بر باورهای فرد در مورد مهارتها و توانایی هایش می باشد و دیگری هویت اجتماعی یا جمعی که عبارت است از آن جنبه از مفهوم خود افراد که حاصل آگاهی آنان از عضویت در یک یا چند گروه اجتماعی، توام با ارزش و اهمیت عاطفی وابسته به آن عضویت است(1). در حالی که هویت فردیدر ارجاع به اسنادهای فردی همچون استعداد و شایستگی تعریف می شود و هیجانات و ارزشهای فردی را منعکس می سازد، هویت اجتماعی به وسیله در برگرفتن جنبه های جمعی ارزشها و هیجانات با ارجاع به گروه یا گروه های اجتماعی که فرد خودش را به عنوان یک عضو از آن می داند، شناخته می شود(2).

کراکر و لاتنن پیشنهاد می کنند همانطور که احترام به خود فردی به عنوان ارزیابی مثبت از هویت فردی شناخته شده است، احترام به خود جمعی نیز شاخص ارزیابی مثبت فرد از هویت اجتماعی است. به اعتقاد آنان حدودی که افراد به طور کلی گروه اجتماعی شان را به طور مثبت ارزیابی می کنند، احترام به خود جمعی نامیده می شود(3، 4).

به طور نظری و تجربی عنصر تشکیل دهنده هویت اجتماعی متمایز از هویت فردی است. پاره ای از نظریه پردازان همچون تاجفل معتقدند هویت فردی و اجتماعی در دو سوی یک پیوستار قرار می گیرند و آن را پیوستار فردی-اجتماعی می نامند. نظریه مقوله بندی های اجتماعی ترنر نیز بر وجود ویژگی های شخصی در یک سوی پیوستار تاکید می کند. البته ساختار ارتباطی هویت فردی و اجتماعی بر روی یک پیوستار مورد قبول کلیه نظریه پردازان نیست و آنها بیشتر بر در هم تنیدگی دو هویت تاکید دارند(5). علاوه بر این در ادبیات پژوهشی نیز احترام به خود فردی و جمعی از یکدیگر تفکیک شده است، به طوری که در بعضی مطالعات احترام به خود جمعی با احترام به خود فردی همبستگی پایینتر از حد متوسط(r=0/35) داشته است(6). علیرغم تمایز تجربی بین ساختارهای احترام به خود فردی و جمعی، تعدادی از مطالعات، مشابهاتهایی را بین این دو نشان داده اند. نمونه ای از این تشابهات عبارتند از:تحریف شناختی خود-گروه افزایی[1] افراد از محیط یا رفتارهای دیگران و ارائه الگوهای پاسخ خاص[2] وقتی که فرد با تهدیدات مروط به ادراک خود یا گروه مواجه می شود(2).

رابطه احترام به خود فردی و جمعی با بهزیستی: به نظر می رسد دوست داشتن خود، دارویی برای بیشتر مشکلات روانی باشد. افرادی که احترام به خود بالایی دارند قادرند معنای زندگی شان را بیشتر دریابند و به طور موفقیت آمیزتری اضطراب را دفع کنند و نسبت به آنهایی که دید منفی راجع به خودشان دارند کمتر تحت تاثیر خلق منفی قرار گیرند(7، 8).

احترام به خود جمعی شامل چهار مولفه است:

الف-احترام به خود جمعی خصوصی یا شخصی[3]: (حدودی که افراد احساس مثبتی در مورد گروههای اجتماعی شان دارند).

ب-احترام به خود جمعی عمومی[4]: (حدودی که فرد معتقد است دیگران احساس مثبتی نسبت به گروه های اجتماعی شان دارند).

ج-احترام به خود جمعی عضویت[5]: (حدودی که افراد معتقدند که آنها عضو خوبی هستند.

د-اهمیت برای هویت[6]:حدودی که افراد معتقدند گروههای اجتماعی شان بخش مهمی از مفهوم خود آنها را تشکیل می دهد(6).

مقیاس احترام به خود جمعی توسط کراکر و لاتنن(1992) ساخته شد و شاخص ارزیابی مثبت افراد از هویت اجتماعی یا جمعی شان است. دارای یک پرسشنامه 16 سوالی با چهار خرده مقیاس 1-احترام به خود جمعی شخصی، 2-احترام به خود جمعی عمومی، 3-احترام عضویت، 4-اهمیت برای هویت است.

تعدادی از نمونه سوالات پرسشنامه :

1- من یکی از اعضای با ارزش گروه های اجتماعی هستم، که به آنها تعلق دارم.

2- من غالباً افسوس می خورم که چرا در بعضی گروه های اجتماعی عضوهستم.

مشخصات فایل پرسشنامه:

تعداد سوالات: 16

قالب فایل: Word

تعریف مفهومی: دارد

منبع: دارد

تعداد کلمات (بدون واژه های پرسشنامه): 1075

نمره گذاری: دارد

روایی و پایایی: دارد

تعداد مقالات همراه : 1