تکانشگری در اعمال روزانه مردم به وضوح قابل مشاهده است. به این گونه رفتارها، مخاطره آمیز نیز گفته می شود. تکانشگری، گونه ای «عمل بدون تأمل» یا رفتاری است که عامل آن از پیامدهایش ارزیابی مناسبی ندارد(گربینگ، احدی و پاتون، ۱۹۸۷؛ به نقل از ویتمن، آرسه و سانتيستبان ۲، ۲۰۰۸). به عبارت دیگر، تکانشگری نوعی گرایش به انجام واکنش بلافاصله و بدون برنامه ریزی نسبت به محرک های بیرونی و درونی است که به آثار و تبعات فردی و اجتماعی آن توجهی نمی شود (استنفورد، متیوس، داگتری، لیک، آندرسون و پاتون، ۲۰۰۹). برای سنجش تکانشگری از پرسشنامه تکانشگری بارت استفاده می شود.

رویکرد اجتماعی، تکانشگری را به منزله ی یک رفتار آموخته شده و ناشی از محیط تلقی می کنند. بر این اساس فرد بر اساس تجربیات خود برای بدست آوردن پاداش، واکنش های ناگهانی و شتاب زده نشان می دهد (مولر و همکاران، ۲۰۰۱؛ به نقل از اختیاری، رضوان فرد و مکرمی، ۱۳۸۷). برخی محققان نیز تکانشگری را در چارچوب تعدادی صفات شخصیتی توصیف می کنند. آیزنک و آیزنک (۱۹۸۵؛ به نقل از مبینی، ماریون، آلک، جم، و مارتین، ۲۰۰۶) معتقدند که رفتار تکانه ای از دو مؤلفه تشکیل شده است: خطر پذیری که با برونگرایی رابطه دارد، و تکانشگری که با روان پریش گرایی مرتبط است. دیگر دیدگاهها تکانشگری را به سبک پردازش اطلاعات افراد مرتبط می دانند (ویگیل - کولت و کودورنیو، ۲۰۰۴). بارت و همکاران ( ۱۹۹۵؛ به نقل از مبینی و همکاران، ۲۰۰۶)، تئوری سیستمی جامعی را طراحی کردند که در آن عوامل زیستی، رفتاری، محیطی و شناختی را در برمی گیرد. آنها سه مؤلفه تکانشگری را متمایز کردند: تکانشگری حرکتی (عمل کردن بدون نقشه قبلی همراه با سرسختی)، تکانشگری شناختی، توانایی تمرکز کردن بر کار نزدیک و ناپایداری شناختی، و تکانشگری عدم برنامه ریزی (ناتوانی در برنامه ریزی و تفکر کردن با دقت). که برای این منظور پرسشنامه تکانشگری بارت را ابداع کرد.

تكانشگري هسته اصلي بسياري از آسـيبهـاي اجتمـاعي مانند مصرف مواد، قماربازي بيمارگونه، اختلالهاي شخصيت و دست زدن به اقدامات پرخاشجويانه اسـت. ايـن اخـتلال هـر ســال موجــب از ميــان رفــتن زمــان و ســرمايه در بــسياري از كـــشورها مـــي شـــود.  از 40 سال پيش تلاشهاي زيادي براي تـشريح تجربـي ساختار تكانشگري انجام شده است، براي اين مفهوم تعريف هاي گوناگوني ارايه شده است. برخي از اين تعاريف شامل: "رفتار انسان بدون تفكـر كـافي"،"عمـل غريزه بدون توسل به مهـار ايگـو" و"عمـل سـريع ذهـن بـدون دورانديـشي و قـضاوت هوشـيار" مـي باشـد.

تكانشگري هـمچنـين ممكـن اسـت بـه معنـي عمـل نمـودن بـا كمترين تفكر نسبت به رفتارهاي آينده يا عمـلكـردن بـر پايـه افكاري كه بهترين گزينه فـرد يـا ديگـران نمـي باشـند در نظـر گرفته شود. طي 25 سال گذشته براي بررسي جنبه هاي مختلف شخـصيتي و رفتارهاي اجتماعي- اقتصادي مرتبط با مقوله هاي خطرپـذيري و تكانشگري پرسشنامه هاي گوناگوني ساخته و آزمايش شده اند.