تعریف مفهومی پرسشنامه همجوشی شناختی گیلاندرز

همجوشی شناختی زمانی رخ میدهد که افکار فرد روی رفتار اثر گذاشته و باعث می شوند، فرد به جای توجه به فرایند فکر (زمینه) به تولیدات فکر (محتوا)  توجه نماید. زمانی که این فرایند بر تجربه فرد غلبه داشته  باشند منجر به انعطاف ناپذیری روانشناختی می گردند. فردی با یک پیشینه طولانی از عدم تأیید در روابط بین فردی، شاید نتواند هرگز این فکر کسی مرا دوست ندارد" را حذف نماید، اما اگر قادر باشد از آن فکر جدا شود، آن فکر منجر به رفتارهای انزوایی و در نتیجه بدتر شدن افسردگی نمی شود.  هدف گسلش در درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش این است تا به مراجع کمک نماید که ویژگی های پنهان زبان را که به همجوشی منجر می گردند را شناسایی نموده تا بتواند بین فکر و فکر کننده فاصله ایجاد نماید و رویدادهای درونی را آنطور که هستند، ببینند که فرایند پذیرش را به نحو مطلوب تری فراهم می آورد (هیز و لیلیس، ۲۰۱۲). لذا روانشناسان جهت سنجش همجوشی شناختی از پرسشنامه همجوشی شناختی گیلاندرز استفاده می کنند.

معرفی  پرسشنامه همجوشی شناختی گیلاندرز

پرسشنامه همجوشی شناختی: پرسشنامه همجوشی شناختی گیلاندرز را گیلاندرز و همکاران (۲۰۱۰؛ به نقل از زارع،۱۳۹۳) ارائه دادند که حاوی 12 سوال است که دارای دو زیر مقیاس همجوشی و گسلش می باشد و بر اساس مقیاس 6 درجه ای لیکرت تنظیم گردیده است. زارع (۱۳۹۳) جهت هنجاریابی پرسشنامه مذکور، ۳۷۹ نفر از دانشجویان دانشگاه های پیام نور و سنتی را مورد آزمون قرار داد. نتایج حاکی از این بود که پرسشنامه همجوشی شناختی گیلاندرز از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار می باشد، به نحوی که ضریب آلفای کرونباخ برای دو خرده مقیاس همجوشی و گسلش به ترتیب 76/0 و ۸۵/0 بدست آمد.