یک فرد زمانی از سازگاری بهره مند است که بتواند میان خود و محیط اجتماعی اش رابطه ی سالم برقرار کند. محیط اجتماعی نیز دربرگیرنده خانواده، محل تحصیل، محیط کسب و کار و نظایر آن می باشد و اگر فردی نتواند با محیط خود به شیوه ای مطلوب رابطه برقرار کند، ناسازگار قلمداد می شود. سازگاری از بدو تولد همراه با انسان است و در هر برهه ی زمانی به گونه ای خاص، فرد آن را به کار می برد. علاوه بر این، سازگاری دارای عرصه های مختلفی نیز هست. مثلا سازگاری در انتقال به محیط یا موقعیت جدید، سازگاری در روابط بین فردی و سازگاری در موقعیتهای آموزشی که از آن تحت عنوان سازگاری تحصیلی یاد می شود. سازگاری تحصیلی ناظر به توانمندی فراگیران در انطباق با شرایط و الزمات تحصیل و نقشهایی است که مدرسه به عنوان یک نهاد اجتماعی فراروی آنها قرار می دهد(پیتوس، 2006). دوران تحصیل، دوره ای از زندگی است که در آن تغییرات شناختی و اجتماعی سریعی اتفاق می افتد(اسپیر، 2000). از این رو، سازگاری تحصیلی به عنوان یکی از ابعاد کلی سازگاری روانی-اجتماعی مورد توجه پژوهشگران تعلیم و تربیت بوده است و تلاشهای زیادی در راستای تعیین عوامل موثر بر آن از سوی محققان به عمل آمده است. مثلا هیلاری و برنت(1994) مفهوم وسیع سازگاری تحصیلی را مشتمل بر چیزی غیر از صرف توان بالقوه ی تحصیلی دانش آموزان تلقی کرده اند. روسر و همکاران(1998) بیان کردند دانش آموزانی که در امر سازگاری تحصیلی با اشکال روبرو می شوند، این مشکل غالبا در سایر ابعاد نیز تظاهر می کند. باکر و سیریک(1984) انگیزه برای یادگیری، انجام اعمالی برای برآورده کردن الزامات و نیازهای تحصیلی، داشتن درک واضحی از اهداف تحصیلی، و رضایت کلی از محیط تحصیلی را به عنوان برخی از مولفه های سازگاری تحصیلی معرفی کرده اند. دنیز، هامارتا و اری(2005) سازگاری تحصیلی را با برخورداری از مهارتهای ارتباطی موثر و موفقیت در تعاملات اجتماعی محتمل تر دانسته اند.

پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک دارای 24 سوال می باشد. این ابزار توسط بیکر و سریاک در سال 1989 طراحی شد و....