در تمام جوامع بیماریهای منتقله از راه جنسی(STD) از شایعترین بیماریهای عفونی هستند. بیش از 30 عفونت در این گروه جای می گیرند که راه اصلی انتقال آنها جنسی بوده و یا اغلب از راه جنسی منتقل می شوند. در اواسط دهه 1990 در سراسر جهان بیماریهای قابل علاج منتقله از راه جنسی شامل سوزاک، عفونت کلامیدیایی، سفلیس، شانکروئید و تریکومونیاز قریب به 350 میلیون مورد عفونت جدید را در هر سال ایجاد کردند(1). طبق تخمین سازمان بهداشت جهانی 333 میلیون مورد جدید این بیماریها در بالغین 15 تا 49 سال در سال 1995 رخ داده است. در کشورهای در حال توسعه نیز شیوع و بروز این بیماریها بالاست(2). در سال 2000، 9/18 میلیون مورد جدید ابتلا به بیماریهای مقاربتی در آمریکا رخ داده است که حدود نیمی از آنها(48 درصد) نوجوانا و جوانان گروه سنی 15 تا 24 سال را در بر می گرفت(3). بیماریهای مقاربتی عوارض بیولوژیک، اقتصادی و اجتماعی به ویژه در زنان و کودکان بر جای می گذارد(4). آمار موجود در مرکز مدیریت بیماریها از رشد روزافزون موارد ابتلا به ایدز و بیماریهای آمیزشی حکایت دارد به طوری که تعداد موارد گزارش شده بیماریهای آمیزشی با تشخیص آزمایشگاهیدر سال 84 در ایران قریب به 181000 بوده است(5). با توجه به آن که اکثر مطالعات انجام گرفته سطح پایین اطلاعات جوانان را در مورد مسائل جنسی، مسائل پیشگری از بارداری، تولید مثل و بیماریهای آمیزشی نشان می دهد، بنابراین مداخلات آموزش بهداشت بهترین استراتژی در دسترس برای ارتقای بهداشت جنسی افراد جوان محسوب می شود(6). به منظور تدوین و طراحی برنامه آموزشی مناسب بررسی نیازهای جامعه مورد مطالعه ضروری است.

پرسشنامه سنجش آگاهی افراد درباره بیماری های مقاربتی رحمتی نجار کلائی (1386) دارای 20 عبارت می باشد که با استفاده از مطالعات مشابه و تحت نظر متخصصین عفونی بیمارستان امام خمینی تهران تهیه و تنظیم گردید.

ملاحظات: همراه این پرسشنامه مقاله اصلی نیز وجود دارد.