از نظر لوزير (۲۰۰۰)، رفتار اخلاقی، یک مسئله عمومی است. سازمان ها به دنبال کارکنان درست کار هستند و در اخلاق و مسئولیت پذیری اجتماعی مورد قضاوت قرار می گیرند. او رفتار اخلاقی را اصولی می داند که در سراسر دنیا ایجاد شده و مسئله ای است که، از زمانی به زمان دیگر تغییر شکل پیدا می کند. (لاوتن ،۱۳۸۴)، اخلاقیات را در قالب مجموعه ای از اصول میداند که اغلب در قالب یک منشور یا سیستمی شناخته شده به عنوان راهنمای رفتار عمل می کند. در محیط های کاری، افراد در ارزش ها متفاوت هستند و رفتارهایی را انجام می دهند که از نظر دیگران ممکن است اخلاقی یا غیر اخلاقی باشد. در یک موقعیت افراد ممکن است احساس کنند که یک رفتار اخلاقی است، در حالیکه همان رفتار در موقعیتی دیگر غیر اخلاقی است. مثلا هدیه دادن به شخص قانونی است، ولی هدیه دادن به عنوان رشوه غیر قانونی است (لوزير، ۲۰۰۰). مطالعات نشان می دهد که رفتار اخلاقی و غیر اخلاقی ناشی از سطح پیشرفت اخلاقی فرد، محیط سازمانی و مرکز کنترلی است(مقیمی، ۱۳۸۰).

در زندگی روزانه افراد با تصمیماتی روبه رو می شوند که ممکن است به انتخاب رفتار اخلاقی یا غیر اخلاقی منجر شود، انتخاب افراد بر اساس یادگیری گذشته، معلمین، دوستان، و همکاران می باشد. تجارب گذشته وجدان افراد را می سازد که به آنها در انتخاب درست و نادرست کمک می کند (لوزير، ۲۰۰۰). مسئولینی که در بخش خدمات دولتی کار می کنند و وظیفه آنها ارائه طیف وسیعی از خدمات دولتی است، در سال های اخیر مورد انتقادات فراوانی قرار گرفتند. رفتار غیر اخلاقی، پارتی بازی، عدم وفاداری به سازمان و رشوه خواری مامورین دولتی همواره از مشکلات اساسی بوده اند که در اکثر کشورها مورد توجه قرار گرفته و دولت ها سعی کرده اند برنامه هایی را جهت بهبود رفتار کارکنان پیاده کنند. 

ادامه تعریف مفهومی در مقاله همراه پرسشنامه است که به صورت تایپ شده در قالب فایل Word آماده شده است.