تصویر بدنی یکی از سازه های روانشناختی و یک مفهوم محوری برای روان شناسان سلامت است. تصویر بدنی در بر گیرنده اطلاعات، احساسات و ادراکات آگاهانه و غیر آگاهانه شخص در مورد بدن می باشد(۴). تصویر ذهنی بدنی غالبا به صورت درجه ای از رضایت از ظاهر فیزیکی تعریف شده است (۵). این تصویر از زمان تولد شکل گرفته و همزمان با رشد فرد کامل شده و در طی مراحل زندگی فرد تغییر می کند (۶). برای سنجش تصویر بدنی از پرسشنامه روابط چندبعدی خود-بدن استفاده می شود.

تغییر تصویر ذهنی بدن در پی تغییرات قابل مشاهده در بدن می تواند تأثیر زیادی روی شخصیت و رفتار فرد داشته باشد(۷). این تصویر ذهنی عامل اساسی در تعیین چگونگی تعامل فرد با دیگران محسوب می شود (۸). تصور منفی از بدن می تواند منجر به احساسات منفی درباره شکل بدن شود(۹) و به عنوان یک عامل خطر و نگهدارنده در آسیب شناسی روانی ذکر شده است (۱۰). و از پرسشنامه روابط چندبعدی خود-بدن برای سنجش آن استفاده می شود.

پرسشنامه روابط چندبعدی خود-بدن MBSRQ ، پرسشنامه ای 46 ماده ای است که توسط کش و همکاران[1]، در سالهای 1986 و 1987، برای ارزیابی تصویر تن، طراحی شد.  پرسشنامه روابط چندبعدی خود-بدن در واقع دارای سه زیرمقیاس نگرشی، شامل ارزیابی، توجه و رفتار است که مقیاس ارزیابی ظاهر فیزیکی آن، به طور گسترده در پژوهشهای انجام شده در زمینه تصویر تن مورد استفاه قرار گرفته است. زیر مقیاسهای رفتاری و توجهی نیز به منظور ایجاد یک زمینه گرایشی در مورد تصویر بدنی با یکدیگر ترکیب شده اند و زیر مقیاسهایی که رضایت بندی و نگزشهای وزنی در آن وجود دارد نیز اضافه شده اند. زیر مقیاسهای پرسشنامه روابط چندبعدی خود-بدن عبارتند از: 1- ارزشیابی قیافه 2- جهت یابی قیافه3-ارزشیابی تناسب اندام4-جهت یابی تناسب اندام 5-دلمشغولی با اضافه وزن یا وزن دهنی6-رضایت از نواحی بدنی.